NL067.09 Kelta: Difference between revisions

    From Oera Linda Wiki
    (add)
     
     
    (17 intermediate revisions by the same user not shown)
    Line 1: Line 1:
    =={{Versie_Ott}}==
    =={{Versie_Ott}}==
    '''L. Tijdperk Minerva'''


    '''[[067|[067/09]]]'''
    '''1. Op Walhallagara'''


    =={{Versie_Own}}==
    '''Kelta en de Golen'''


    ==Ottema 1876==
    '''[[067|67.09]]''' Kelta, die naar verluidt met hetzelfde gemak op water als op land kon lopen, ging naar het vasteland en regelrecht naar Missellia.<ref>Kennelijk was ze, evenals Jon en zijn mensen, overzee gevlucht.</ref> Daarop gingen de Golen met hun schepen vanuit de Middenzee op Kádik (Cádiz) varen en vervolgens op onze hele Uiterland.<ref>‘Uiterland’ (<span class="fryas">UTERLAND</span>) — De Atlantische kustgebieden van Portugal, Spanje en Frankrijk.</ref> Daarna vielen ze op en over Brittania, maar daar konden ze geen vaste voet aan de grond krijgen, omdat de bewakers machtig en de bannelingen nog Frijas waren.
    '''[/95]''' Kælta, die, als men zegt, even gemakkelijk op het water als op het land kon loopen, ging naar de vaste wal en voorts op Missellia af. Toen kwamen de Golen met hunne schepen uit de Middellandsche zee naar Kadix varen en geheel ons Zuiderland langs, en vielen op en over Brittannia, doch daar konden zij geen vasten voet krijgen, omdat de bestuurders machtig en de bannelingen nog Friesch waren. Maar nu kwam Kælta en sprak: gij zijt vrij geboren, en om kleine gebreken heeft men u tot verworpenen gemaakt, niet om u te verbeteren, maar om tin te winnen door uwe handen. Wilt gij weer vrij wezen en onder mijn raad en hoede leven, trekt dan uit, wapenen zullen u gegeven worden en ik zal over u waken. Als bliksemvuur ging het over de eilanden, en eer des Kroders juul eens omgeloopen was, was zij meesteres over allen te zamen en de Thyriers van al onze zuiderstaten tot de Seine. Om dat Kælta haar zelve niet betrouwde, liet zij in het noordelijke bergland een burgt bouwen. Kæltasburch werd zij geheeten, zij is nog in wezen maar nu heet zij Kêrenak. Van deze burgt uit heerschte zij als eene echte moeder, doch niet ter wille van, maar over hare volgelingen, die zich voortaan Kelten noemden. Maar de Golen heerschten allengs over geheel Brittannia, dat kwam eensdeels, omdat zij niet meer burgten hadden, anderdeels omdat zij daar geene burgtmaagden hadden en in de derde plaats omdat zij geene echte lamp hadden. Door al deze oorzaken konde haar volk niet leeren, dat werd dom en dwaas en werd eindelijk door de Golen van al zijne wapenen beroofd en ten laatste als een stier bij de neus omgeleid.


    ==Noten==
    Maar nu kwam Kelta zelf en sprak: “Je bent Vrij-geboren en vanwege een klein vergrijp heeft men je tot verworpene gemaakt. Niet om je te verheffen, maar om door jouw handen tin te winnen. Wil je weer vrij wezen en onder mijn hoede leven, breek dan uit! Je zult wapens krijgen en ik zal over je waken.” Als een bliksemschicht ging het over de eilanden en binnen één omloop van des Kroders Joel was ze meesteres over hen allen alsmede over de Tyriërs in al onze landen ten zuiden van de Seine.
     
    Om zich veiliger te voelen liet Kelta in het noordelijke bergland een burg '''[[068|[068]]]''' bouwen, die Keltasburg werd genoemd. (Deze bestaat nog, maar heet nu ''Kérenàk'' — Verkozen Hoek.) Vanaf die burg regeerde ze als een echte Moeder, zij het niet ter wille van, maar over haar volgers, die zichzelf nu Keltanen noemden.
     
    Maar langzamerhand kregen de Golen steeds meer macht over heel Brittania. Dat kwam ten eerste doordat ze geen andere burgen had, ten tweede doordat ze daarop dus ook geen burgmoeders had en ten derde doordat ze geen echte Lamp had. Door al deze gebreken kon haar volk niet leren. Het werd dom en stug, liet zich na enige tijd door de Golen van al zijn ijzeren wapens beroven en uiteindelijk als een stier aan de neus rondleiden.
     
    ===Noten===
    <references />
    <references />
    {{Hoofdstuk Navigatie|normal=NL068.17 Middenzee|back=NL065.15 Jon}}
    =={{Titel andere talen}}==
    <span>
    :<div class="emoji flag de"></div> '''[[DE067.09 Kelta]]'''
    :<div class="emoji flag uk"></div> '''[[EN067.09 Kelta]]'''
    :<div class="emoji flag es"></div> '''[[ES067.09 Kelta]]'''
    :<div class="emoji flag fs"></div> '''[[FS067.09 KÀLTA|FS067.09 <span class="fryas">KÀLTA</span>]]'''
    :<div class="emoji flag no"></div> '''[[NO067.09 Kelta]]'''</span>


    =={{Ander NL}}==
    Hoofdstuk L: [[L Ottema|Ottema 1876]] | [[L Overwijn|Overwijn 1951]]
    [[Category:Nederlandse Vertalingen]]
    [[Category:Nederlandse Vertalingen]]
    __FORCETOC__
    {{DEFAULTSORT:^L. Tijdperk Minerva^}}
    {{DEFAULTSORT:^Hk 09 Volk Wijkt Uit^}}
    {{Hoofdstuk Navigatie|normal=Nl 09d Minerva en Jon}}

    Latest revision as of 09:35, 4 November 2024

    Ontwerp 2025 Ott

    L. Tijdperk Minerva

    1. Op Walhallagara

    Kelta en de Golen

    67.09 Kelta, die naar verluidt met hetzelfde gemak op water als op land kon lopen, ging naar het vasteland en regelrecht naar Missellia.[1] Daarop gingen de Golen met hun schepen vanuit de Middenzee op Kádik (Cádiz) varen en vervolgens op onze hele Uiterland.[2] Daarna vielen ze op en over Brittania, maar daar konden ze geen vaste voet aan de grond krijgen, omdat de bewakers machtig en de bannelingen nog Frijas waren.

    Maar nu kwam Kelta zelf en sprak: “Je bent Vrij-geboren en vanwege een klein vergrijp heeft men je tot verworpene gemaakt. Niet om je te verheffen, maar om door jouw handen tin te winnen. Wil je weer vrij wezen en onder mijn hoede leven, breek dan uit! Je zult wapens krijgen en ik zal over je waken.” Als een bliksemschicht ging het over de eilanden en binnen één omloop van des Kroders Joel was ze meesteres over hen allen alsmede over de Tyriërs in al onze landen ten zuiden van de Seine.

    Om zich veiliger te voelen liet Kelta in het noordelijke bergland een burg [068] bouwen, die Keltasburg werd genoemd. (Deze bestaat nog, maar heet nu Kérenàk — Verkozen Hoek.) Vanaf die burg regeerde ze als een echte Moeder, zij het niet ter wille van, maar over haar volgers, die zichzelf nu Keltanen noemden.

    Maar langzamerhand kregen de Golen steeds meer macht over heel Brittania. Dat kwam ten eerste doordat ze geen andere burgen had, ten tweede doordat ze daarop dus ook geen burgmoeders had en ten derde doordat ze geen echte Lamp had. Door al deze gebreken kon haar volk niet leren. Het werd dom en stug, liet zich na enige tijd door de Golen van al zijn ijzeren wapens beroven en uiteindelijk als een stier aan de neus rondleiden.

    Noten

    1. Kennelijk was ze, evenals Jon en zijn mensen, overzee gevlucht.
    2. ‘Uiterland’ (UTERLAND) — De Atlantische kustgebieden van Portugal, Spanje en Frankrijk.

    Navigeer

    NL065.15 Jon ᐊ vorig/volgend ᐅ NL068.17 Middenzee


    In andere talen

    DE067.09 Kelta
    EN067.09 Kelta
    ES067.09 Kelta
    FS067.09 KÀLTA
    NO067.09 Kelta

    Andere Nederlandse vertalingen

    Hoofdstuk L: Ottema 1876 | Overwijn 1951