BIJIN
Also see ANFANG.
varieties
verb: begin, initiate: BIJINNANDE, BIJINA
noun: beginning: BIJIN
cognates
- begin(nen) - Dutch, German
- begjin(ne) - Frisian
- begin - English
- begynde(lsen) - Danish
- etc.
Perhaps also:
- beguine - english
- begijn - dutch
- begine - german, frisian
- begien - limburgian
- béguine - french
- begínur - icelandic
- beginer - swedish, norwegian
- beguinas - spanish, portuguese
- beghine - italian
- ... etcetera
fragments
verb
[037/10] THÉRVMBE ACHSTV TO BIJINNANDE [15] MITH THIN SELVA ALSA RÉN TO MÁKJANDE THAT.STV THINNA BLIKKA IN ÀND UTWARD MÉI RJUCHTA
[162/10] IN HJARA BRÉIN SKILET THAN BIJINA TO GLIMMANDE ÀND TO GLORANDE TILTHIU ELLA TO.NE LOGHA WARTH.
noun
[045/01] WRALDA — T.ANFANG — T.BIJIN
HWÀT HIR BOPPA STÀT SIND THI TÉKNA FON [10] THÀT JOL. THAT IS THÀT FORMA SINNEBILD WR.ALDA.S. AK FON T.ÁNFANG JEFTHA T.BIJIN WÉRUT TID KÉM.
discussion
Het woord begijnen verschijnt vrijwel tegelijkertijd in Latijnse teksten: beggini ‘ketters’ [1200-25; Gijsseling 1985] en begginas, alsschimpnaam voor religieuze vrouwen in een klooster in Waals-Brabant. De etymologie van het woord is omstreden. (bron: etymologiebank/begijn)
I suggest that, like Tanfana may have come from T.ANFANG, Beguine may have its origin in T.BIJIN. They may have been named after a lost 'religious' group, because they were in a way a continuation of it.